بیانیه استاد ابراهیم صنوبر پدر صلح ایران

بسم الله الرحمن الرحیم

وَ الصّلحُ خَیرٌ

بیانیه استاد ابراهیم صنوبر پدر صلح ایران

بیانیه استاد ابراهیم صنوبر پدر صلح ایران و دبیر کل ائتلاف صلح جهانی

در خصوص تشکیل ائتلاف گروههای جهادی جهان اسلام

صلح در ذات خود به گونه ای بوده است که همواره در طول تاریخ بشر توجه متفکران، اندیشمندان، نظریه پردازان و رهبران بسیاری را به خود جلب نموده و در قلب گاه اندیشه بشری جایگاه منحصر به فردی داشته است. دغدغه رسیدگی به دیگران از جمله درون مایه های مشترک تمامی اقوام و ملت هاست.

همه ما می دانیم که صلح تفسیر مضیقی ندارد و از معنا و مفهوم گسترده ای برخوردار است. صلح تنها به معنای نبودن جنگ نیست، بلکه حضور در یک جامعه سرشار از عدالت، امنیت، تفاهم، تعامل، همزیستی، دیگر پذیری، آزادی، دوستی، احترام و عشق به همنوع است، جامعه ای که از هر گونه اعمال و رفتار ضد انسانی و غیر اخلاقی به دور باشد و از محرومیت و فقر و تبعیض فاصله داشته باشد و افراد آن با عشق و ایثار و فداکاری، روح انسانیت و نوع دوستی را در آن زنده نگه داشته اند و تمام زمینه های علمی، بهداشتی، فرهنگی، مذهبی، شهروندی و اقتصادی به صورت مطلوب در آن توسیع یابد.

جهان امروز ما شاهد صحنه های غم انگیز و تکان دهنده ای در عرصه های مختلف زندگی اجتماعی است. موارد متعددی از محرومیت ها، مشکلات معیشتی، معضلات اجتماعی، تنش های مالی، مسائل بیکاری، صعوبت خانواده ها در تامین نیازهای ضروری خود و دشواری های مختلف و جرایم و بزهکاری های متعاقب آن که امیدها و انگیزه های برخی افراد و خانواده ها را برای داشتن حداقل­های یک زندگی سالم و به دور از عذاب و التهاب را به محاق می­کشند. دیدن چنین صحنه هایی قلب هر انسان آزاده ای را به درد می آورد.

در طول تاریخ متفکران به ارائه نظریات، عقاید، تحقیقات و دستاوردهای خود در زمینه مسائل اجتماعی، صلح، دوستی و عشق به همنوعان همت گمارده اند. اما هیچ هدفی بدون طی کردن مسیر آن دست یافتنی نیست. صلح و امنیت و عدالت و دوستی این گونه حاصل نمی شوند که با پاشیدن بذری در زمین و صرفاً نشستن به امید باران، همه شرایط مطلوب، حاصل شوند. تلاش در جهت این که این اهداف عالیه در همه لایه های زندگی و در تمام سطوح نهادینه شوند، نکته ای مهم و ضروری است.

صلح و آرامش به کسانی داده می شود که خواهان آن هستند و برای آن تلاش می کنند و بی عدالتی و محرومیت و ناامیدی از آن گروه و جماعتی است که به دنبال آن هستند.

نباید صرفاً در انتظار تعاریف و تئوری ها باشیم. جهان کنونی ما نیازمند تعریف جدیدی از صلح نیست. صلح در سرشت آدمی نهادینه شده است. جهان نا آرام و پرتلاطم ما به عزمی راسخ نیاز دارد تا به ساحل آرامش رهسپار شود. صلح از رهگذر فعالیت های هدفمند مردمی خواهد جوشید و بر خواهد خاست. این همت و اراده مردم است که تحول آفرین خواهد بود. لذا نقش فعالیت های مردم نهاد و گروه های برخاسته از متن جامعه برجسته تر و پر رنگ تر می گردد.  برای برطرف کردن این مشکلات نمی توان تنها به تصویب قوانین و مقررات و ورود نهادهای رسمی دل سپرد. قوانین ناقصی که گاهاً اجرا نمی شوند.

حقیقت این است که ما حق انتفاع از صلح نداریم مگر آن که از پس پرده اهمال و انفعال بیرون آییم و در جاده اقدام و عمل قدم گذاریم. باید بدانیم تا استیفای کامل صلح و دوستی و انتفاع جامع از جهانی مملوء از آرامش و امنیت راهی سخت، طولانی و پیچیده داریم که تحقق آن همت های بلند و اراده های پولادین می طلبد. لذا ما با صلح فاصله ای هم نزدیک و هم طولانی داریم.

شاید در نگاه اول به نظر برسد که اوضاع کنونی جوامع چندان مناسب نیست ولی از یک دیدگاه دیگر باید به خود نظر بیافکنیم که تا چه اندازه در این زمینه مسئول و موثر بوده ایم. این حقیقت تلخ را باید پذیرفت که عدم وجود صلح پایدار در جهان از عدم اهتمام صحیح تک تک افراد و جوامع مختلف به وظایف خود نشات می گیرد و اگر عدول و انحرافی در این امر به چشم می­خورد، باید آن ایراد را در نگرش و جهان بینی خود جست و جو کنیم. این آسیبی که متوجه تمامی جوامع است، به سبب عدم وجود نگرش صحیح ایجاد می شود. برای رهایی از این آسیب‌ها، نیازمند الگوهای عملی و معیارهای معتبر و متقن هستیم. نیل به این موضوع، موقوف و موکول به این است که در سایه همدردی و همراهی اجتماعی سعی تام به عمل آوریم و تا سر حد توان تلاش کنیم تا برادران، خواهران و فرزندان ما از فواید مترتب آن محظوظ و برخوردار گردند.

در کنار همه تلاش های علمی، نهادی و اجرایی، احساس نیاز به یک همراهی دلگرم کننده از سوی مردم به وضوح به چشم می خورد. حضور و حمایت ما یعنی تزریق امید به آمدن آینده روشن در این شرایط خاص و ثمره این امیدبخشی، طراوت، پویایی، رشد و بالندگی است. ما با امید، بذر امید می کاریم. قطعا دستان یاری گر خداوند سبحان در این مسیر عشق، هدایتگر و راهگشا خواهد بود.

در این راستا نقش و تاثیرگذاری گروه های جهادی با روحیه بی بدیل و استواری که دارند، در اشاعه و نهادینه نمودن خصایل انسان دوستی و آزاد منشی و تشویق به امر حسنه اهتمام به حل مشکلات همنوعان نقشی اساسی و پر اهمیت بوده است.

جهادگر حرکت می کند هرچند عدم تحرک را مشاهده کند. جهادگر مصمم می شود هرچند موانع مسلم باشند. جهادگر به آبادانی همت می گمارد هرچند محرومیت ها گسترده باشند. در حالی که در خود احساس نیاز دارند، پیگیر نیازمندی های دیگران هستند.

فعالیت های ائتلاف گروه های جهادی جهان اسلام، حرکتی است که با تلاش جمعی از صاحبان اندیشه و فعالین حوزه صلح که پرداختن به امور انسان دوستانه جزء دغدغه­های جدی آن­هاست، شروع شده است و برای نیل به اهداف نوع دوستانه خود تا حد توان تلاش خواهند کرد و از همه کسانی که با ما در این زمینه هم عقیده و هم نظر هستند، دعوت به همراهی و حمایت می نماییم.

دغدغه ما مقوله‌ای انتزاعی و صرفاً تئوریک نیست بلکه می خواهیم سکوی پروازی برای نزدیک شدن به عدالت اجتماعی و طنین انداز شدن آوای صلح در جهان باشیم. این ائتلاف یک حرکت هدفمند، منسجم، موثر و فراگیر را در ضمن حفظ نیات مخلصانه خود برنامه ریزی کرده است.

ما برآنیم تا بی دریغ و پر توان در این مسیر گام برداریم و با بازتاب تاثیرات تلاشهای ائتلاف گروه های جهادی جهان اسلام و تمام جهادگران و فعالان این حوزه به استقبال دنیایی با شکوه رویم و جهان را که میراث گذشتگان و امانت آیندگان است، جای بهتری برای فرزندان خود کنیم.

شایان توجه است که ائتلاف گروه های جهادی جهان اسلام، ائتلافی غیرسیاسی، فراجناحی و مردم نهاد و بین المللی است که بدون نگاه قومی قبیله ای، مذهبی، نژادی و جنسیتی تنها در راستای ایجاد بسترهای مناسب برای توسعه این اهداف و تکریم شخصیت والای انسانی فعالیت می­نماید.

در راستای انجام این رسالت و عمل به تکلیف انسانی خود، هیچ چشمداشت و توقعی نخواهیم داشت الا وعده راستین خداوند را که (وَالَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِینَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِینَ ).

ابراهیم صنوبر

مدیر عامل و رئیس هیئت مدیره

موسسه بین المللی سفیران صلح