ابراهیم صنوبر:گرایش به حق اصلی ترین معیار در حوزه حرکتی اندیشه و عمل جهت حصول صلح است.

ابراهیم صنوبر:گرایش به حق اصلی ترین معیار در حوزه حرکتی اندیشه و عمل جهت حصول صلح است.
ابراهیم صنوبر:گرایش به حق اصلی ترین معیار در حوزه حرکتی اندیشه و عمل جهت حصول صلح است.

ابراهیم صنوبر مدیر عامل موسسه بین المللی سفیران صلح :گرایش به حق اصلی ترین معیار در حوزه حرکتی اندیشه و عمل جهت حصول صلح است.

ابراهیم صنوبر مدیر عامل موسسه بین المللی سفیران صلح :گرایش به حق اصلی ترین معیار در حوزه حرکتی اندیشه و عمل جهت حصول صلح است.

                                             بسم الله الرحمن الرحیم
الهی هر شادی که بی توست اندوه است و هر منزل که نه در راه توست زندانست. دست گیر که جز تو دستگیر نیست و دریاب که جز تو پناهی نیست.
درست است که صلح تنها با ایده پردازی ها و سر دادن شعارها محقق نمی شود و لازمه ایجاد آن جامه عمل پوشاندن به این ایده ها و تئوری ها و حرکت در جهت های مشخص شده است، اما صلح قبل از این که تبلور رفتارهای انسان باشد تجلی افکار و اعتقادات اوست. یعنی نمود افکار انسان در قالب فعالیت هایش مجموعه ای از کنش ها و واکنش ها را شکل می دهد که برآیند جهت های آن یا در راستای صلح واقع می شود یا خلاف جهت آن است. پس باید ابتدا بسترهای فکری لازم را گستراند و ذهنیت ها و باورهای مناسب و سازنده را پروراند. این طور نیست که سیاه اندیشی و بد سگالی انسان به واسطه افکار مضر و منفی او نمودی سالم و مثبت پیدا کند. اگر ظرفیت های ذهنی و زمینه های فکری انسان با عوامل صلح طلبی و انسان دوستی عجین شود و اعتقادات او بر پایه این معیارها شکل بگیرد، باورهای صلح طلبانه در وجود او بارور شده و اگر وجدان بیدار او در چنین شرایط مطلوب و مساعدی با آن همراه شود و حس مسئولیت در قبال همنوع و دیگر پذیری او را برانگیزد بالاترین نوع حقوق بشر در بین اندوخته های بشری حاصل می شود. او با چهارچوب های حقوقی خود و دیگران آشنا می شود و خود را مستلزم به رعایت حقوق دیگران می داند و از همان ابتدا راه های نفوذ بغض و عداوت و دشمنی مسدود می شود.
همان طور که تمام خیر و شر انسان به دست خودش رقم می خورد، صلح نیز این گونه است و قوانین و فرمول های ایجاد آن در سیطره افکار خود انسان است و باید با جهت گیری درست و آگاهانه و نگاه به تاریخ و درس های نهفته در دل آن که برای تدبر و تعمق بشر می باشد، به تثبیت آن پرداخت.
صلح برگرفته از اعمال خود ماست. عاملی بیرونی و خارج از حوزه عمل و افکار انسان نیست. چون صلح در جامعه و در جمع معنی می یابد ریشه های دوام و استحکام آن را نیز باید در مسائل جمعی پیدا کرد. دلایل و عوامل آن را باید در مواردی که به ارتباط متقابل افراد و جوامع مربوط می شود جست و از این منظر رویکردهای صحیح در جهت استخراج صلح از روابط را شناسایی و بهره برداری کرد.
انسان موجودی اجتماعی است و زندگی او در جمع معنی می یابد و متاثر از بقیه انسانها است. زندگی انسان ها حسب تعاملات و ارتباطات با دیگران زنجیروار به یکدیگر مرتبط است. لذا همراه شدن انسان با دیگر اعضای جامعه در جهت انجام امور می تواند یاری گر او باشد و از دیگر سو این همزیستی می تواند به مقابله و مبارزه بینجامد که این تعارض و تقابل شرایط را برای هر دو بغرنج و متعسر می سازد. دانستن این موضوع که بدون احترام به حقوق دیگران نمی توان با آنها همراهی کرد و پذیرفتن این موضوع که باید به حقوق تعریف شده هر کس احترام گذاشت و حدود او را رعایت کرد تفاهم و همزیستی مسالمت آمیز را موجب می شود. این احترام متقابل و تفاهم معقول ترین راه و بهترین تصمیمی است که می تواند حقوق انسان ها را تضمین و تامین کند.
گرایش به حق اصلی ترین معیار در حوزه حرکتی اندیشه و عمل جهت حصول صلح است. صلح به حق نزدیک تر است و کار هایی که حصارهایی را به دور صلح می کشد و آن را محدود می کند و گاهاً آن را به ورطه نابودی می کشاند، باطل هستند. صلح و امنیت و آرامش زمانی حاصل می شود که شرایط و ملزومات آن را فراهم نماییم. کافی است نگاهی به آموزه های دینی و دستورات الهی داشت تا با افاضه فیض از راهنمایی ها و چراغ های قرار داده شده بر سر راه انسان و درکی از مرز بین حق و باطل و آثار هر یک، با فراغ بال گزینه ای را انتخاب کرد که مورد سفارش دین است و صلح را به همراه دارد. هیچ یک از ادیان الهی شرارت و جنگ را جایز ندانسته و به آن توصیه نکرده اند و همواره از آن بر حذر می دارند.
درک و شناخت درست صلح در کیفیت حرکات ما در جهت رسیدن به آن موثر است. ما به صلح نیاز داریم و همانطور که صلح در بقیه مسائل زندگی ما موثر است، باید برای آن تلاش کنیم. توجه به این نکته ضروری است که صلح تنها با شعار محقق نمی شود بلکه باید در راستای آن تلاش، مجاهدت و حتی از خود گذشتگی و فداکاری نمود چرا که ابتلاء به شرارت، نا امنی و جنگ، روح جامعه را بیمار می کند و جامعه بیمار در سایر امور خود نیز با ضعف و سستی و عدم ثبات و استقامت مواجه خواهد بود. پس در این مسیر باید از کوتاهی و کم کاری اجتناب کرد که هر نوع کوتاهی و سهل انگاری در راستای صلح ما را با محرومیت از آن مواجه می کند. تامین و برقراری صلح، تکلیف و مسئولیتی به عهده انسان است.
امیدوارم موسسه بین المللی سفیران صلح که تاکنون مجدانه و صمیمانه در راستای اشاعه صلح و دوستی و فرهنگ برادری و برابری تلاش نموده است و همواره ترغیب به محبت، اتحاد، همدلی و احترام به همنوع و تلاش در این زمینه ها را وظیفه انسانی و تکلیف الهی خود می داند، بتواند در تحقق آرمان های عالی انسانی با شایستگی و صلابت پیش رود.
خداوند منان را شاکرم به خاطر نعمت وحدت و امنیتی که در جامعه اسلامی ما حاکم است و از او می خواهم که ما را در انجام رسالت خویش در ارسال پیام صلح و دوستی مردم شریف ایران و توسعه فرهنگ صلح که برگرفته از دین مبین اسلام و آموزه های روشنگر، راهگشا، لطیف و فراگیر پیامبر عظیم الشان اسلام حضرت محمد مصطفی(ص) می باشد، یاری رساند.
                                            الحمدالله علی ما انعم به علینا
                                                       ابراهیم صنوبر
                                     مدیر عامل موسسه بین المللی سفیران صلح